Mike Post: ”DE UNIVERSITEIT VAN HET LEVEN”

Zonder schooldiploma’s een succesvolle horecaonderneming beginnen, je moet het maar kunnen. Mike Post (45) slaagde hierin toen hij in 2004 De Lunchclub opzette: Een traditioneel Hollands lunchzaakje in het centrum van Arnhem, ook wel bekend als ‘Het Stroopwafelzaakje’.

Horeca is er met de paplepel ingegoten

Horeca. Voor sommigen een onbekend begrip, maar voor Mike Post vertrouwd terrein. Zo lang hij zich kan herinneren hebben zijn ouders zich bezig gehouden met ondernemen en het managen van horecabedrijven. Mike is ermee opgegroeid en heeft zelf ook altijd hard gewerkt binnen dit vakgebied. Een echt ondernemersgezin dus. Zijn zekerheid en vastberadenheid over het ondernemerschap zijn niet altijd vanzelfsprekend geweest. Toen Mike 27 was had hij geen idee wat hij wilde doen in het leven. Om hier achter te komen besloot hij een wereldreis maken. Tijdens deze reis ontdekte Mike dat hij, net als zijn ouders, het ondernemerschap in zich had. Met nieuwe ervaringen, inzichten en een frisse blik keerde hij terug naar Nederland. Hier behaalde hij het diploma Sociale Hygiëne om vervolgens zijn eigen zaak te starten. Mike bedacht een plan voor zijn nieuwe onderneming en zo werd zijn zaak ‘de Lunchclub’ een feit.

Een nieuwe kans deed zich voor toen de bloemenwinkel tegenover de Lunchclub failliet ging. Aangezien het terras van de Lunchclub rondom dit kleine pand liep, besloot hij het te kopen en er een ijssalon te openen: Il Cappellino. Een goede keuze zo blijkt, de ijssalon werd een groot succes.

Waarom is de Lunchclub uniek?

Mike omschrijft de Lunchclub als een gezellig oud-Hollands tentje waar je voor ontbijt, lunch en borrel terecht kunt. Er is een uitgebreide menukaart die niet gericht is op een bepaalde doelgroep, iedereen is welkom. Het restaurant is gelegen op een centrale plek in het centrum van Arnhem, wat zorgt voor een vol terras zodra het mooi weer begint te worden. De Lunchclub bevindt zich op de Jansplaats, omgeven door veel andere lunchrooms. Waarom kiest men dan voor de Lunchclub en wat maakt het zo uniek? Allereerst is het de enige plek in Arnhem en omstreken waar je verse stroopwafels én Arnhemse meisjes kan krijgen. Daarnaast komen gasten naar de Lunchclub door het uitstekende team van horecapersoneel.

‘Een broodje of soepje kan je overal halen; het is veel belangrijker hoe je mensen ontvangt. Natuurlijk moeten het eten en drinken van goed kwaliteit zijn, maar gastvrijheid is het allerbelangrijkste.’

Bij het aannemen van nieuwe werknemers is gastvrijheid een hele belangrijke factor voor Mike. ‘Als werknemer moet je altijd fris en fruitig op de werkvloer staan en de gasten een fijne tijd bezorgen’, aldus Mike.

De uitdaging aangaan

Een eigen bedrijf opzetten gaat vaak niet zonder slag of stoot en dat gold ook voor Mike. Hij kreeg te maken met een groei van horecabedrijven in Arnhem. De vraag is dan hoe je je blijft onderscheiden van de rest. Een nieuwe uitdaging voor Mike die hij met beide handen aangreep. Een simpel voorbeeld – dat uiteindelijk heel goed uitpakte – was het focussen op verse zelfgemaakte soepen. Mike ging in de leer bij een zelfstandig kok die tevens jager en slager was en leerde verschillende nieuwe soeprecepten. Dit viel goed in de smaak bij de gasten en de omzet van soepen verdubbelde.

‘Die nieuwe soepen gingen als een trein. Ik ben blij dat ik de moeite heb genomen om nieuwe recepten te leren en te gebruiken voor de Lunchclub.’

Een andere uitdaging is natuurlijk de Coronacrisis. Net als andere horeca bedrijven is de Lunchclub hard geraakt door de maatregelen omtrent dit virus.

‘Stel we gaan in april weer open. Dan heeft de zaak 9 maanden op slot gezeten en 4 maanden op 60% omzet gedraaid. De NOW is fantastisch voor mijn werknemers, maar ik heb geen winst. Al het geld gaat naar de vaste lasten.’

Mike was genoodzaakt om de ijssalon, die hij bij het bedrijf had gevoegd, te verkopen. Daarnaast heeft hij in de maanden dat de horeca open mocht geen gasten binnen in het restaurant kunnen ontvangen. De zaak is te klein om de 1,5 meter regel te kunnen handhaven. Gasten waren alleen welkom op het terras. Maar Mike zou Mike niet zijn als hij niet op zoek ging naar andere oplossingen om zijn onderneming overeind te houden.

Hij verhuurt de Lunchclub als ‘Koek en Zopie’ aan het verbouwbedrijf dat werkzaam is op de Jansplaats. Hiermee heeft hij tot en met maart enige rust gecreëerd in de chaos. Mike hoopt op zijn laatst in april weer open te kunnen en heeft er dan het volle vertrouwen in dat het goed komt. Mocht dit niet zo zijn, dan zullen er lastige keuzes gemaakt moeten worden.

Hoe word je een succesvol ondernemer?

Mike was er altijd van overtuigd dat een studie niet nodig was om een eigen onderneming te beginnen. Daar komt hij nu op terug.

‘Spijt heb ik zeker niet, ik heb namelijk de universiteit van het leven gehad. Maar als ik een opleiding had gehad, had ik zeker minder fouten gemaakt. Zulke fouten kunnen erg duur uitpakken, dus zorg dat je in ieder geval een goede basiskennis van het vak hebt. Naast veel werkervaring is dit ook een heel belangrijk punt.

Een ander advies is: afkijken. Kijk naar wat er om je heen gebeurt en leer daarvan. Wees nuchter en realistisch. Je hoeft niet altijd te proberen om mega uniek te zijn.’